"Virüs" dolayısıyla hiçbir gerçeği bilmiyoruz. Çünkü en büyük sermaye sahibi biz değiliz. Ortada fol yok yumurta yokken en büyük sermaye parasını boşuna genetik, elektronik, kozmik, atomik araştırmalara yatırmadı. Fakat dünya sisteminin bütün milletlerin diline musallat olarak gerçeğin fark edilmesine mani olacak anlam kaydırmalarına başvurduğunu herkes görebilir. "Virüsten sonra" dünyanın eskisi gibi olmayacağını söyleyenler "yasak" yerine "kısıtlama" diyor. Sistem aynı tiplere "kaçak" yerine "düzensiz göçmen" dedirtmişti. "Piyasa bunu satın aldı" lafının da mucidi olan sistemin bir an önce "normale dönmek" isteyen insanlar tarafından iştahının kabartıldığı apaçık. Bu yazıda bilebildiğimiz bir husustan bahsedelim: Büyükşehir olmayıp da "virüs" sebebiyle sokağa çıkma yasağı getirilen tek bir şehrimiz var o da Zonguldak. Çünkü Zonguldak’taki nüfusun büyük kısmı madenlerde çalışıyor ve madende çalışmak da insanın vücudunda bilhassa akciğerlerinde büyük ve kalıcı tahribata sebep oluyor. Büyük bir arzuyla normale dönme hevesindekiler bunu düşünüp, hesap ediyor mu? Bunun düşünülmemesi için Türkiye’nin önce sosyalist ve akabinde İslami dönüşümüne mani olundu. 

 

Türkiye’de ilk büyük işçi hareketi Mart 1965’te Zonguldak’ta vuku buldu. Bu grev ve grev dolayısıyla yaşananlar İsmet Özel’in 1966 yılında yazdığı tek şiiri olan Kan Kalesi’ne:

 

şeklinde aksetmiştir. Mart 1965’te Kozlu’da binlerce maden işçisi çalışma şartları, liyakat zammı sebebiyle greve gitmiş, ocaklarına inmemişlerdir. Topraklarımızda bu çapta bir işçi hareketi daha önce görülmediğinden Türkiye’de işçi hareketlerinin en başına Kozlu Grevi yazılır. Grev dolayısıyla Kozlu’da sıkıyönetim ilan edilmiş, dört gün süren olaylar neticesinde iki işçi can vermiştir. İsmet Özel’in kurucusu ve idarecisi olduğu Siyasal Bilgiler Fakültesi Fikir Kulübü de iki işçinin ateşli silahlarla öldürülmesi üzerine Kızılay’da bir sessiz yürüyüş tertip etmiştir. İsmet Özel’in de bu yürüyüşte hususi bir rolü vardır. Bu yürüyüşe başkaca bir öğrenci kuruluşu, kurum, sendika katılmadığı gibi yürüyüşün aleyhinde tavır takınmışlardır. Toplam yüz kişiyi bulmayan Ankara’daki bu yürüyüşü Vali’nin, Emniyet Müdürü’nün, Milletvekillerinin, Senatörlerin izlediği ve bütün yürüyenlerin tek tek fotoğrafının çekildiğinin bilgisi Turhan Feyzioğlu’nun FKF kitabında mevcuttur. 

 

O kitapta veya başka hiçbir kitapta bulunmayan bilgi ise Sinan Cemgil ve Şirin Yazıcıoğlu’nun oğlu Taylan Cemgil’in hazırladığı Sinança kitabında yazılıdır. Şirin Yazıcıoğlu Sinança kitabında Kozlu yürüyüşüne kadar Türkiye’deki protesto yürüyüşlerinin bir nevi sessiz yürüyüş olduğundan, Kozlu yürüyüşünde ise ilk defa İsmet Özel’in sloganlar attırarak sessiz yürüyüşü sesli yürüyüşe çevirdiğinden bahseder: "İsmet Özel o yürüyüşte sloganlar attırmış ve yürüyüşü sesli yürüyüşe dönüştürmüştü. O zamana kadar ki yürüyüşlere 27 Mayıs’ta takılan isimleriyle “sessiz yürüyüş” denirdi. Her ne kadar 27 Mayıs öncesi, “Olur mu böyle olur mu?/ Kardeş kardeşi vurur mu?” gibi marşlarla, “Menderes istifa!” gibi sloganlarla çoktan sesli hale gelmiş olsalar da gene de, bu yürüyüşlere “Sessiz Yürüyüş” denirdi. Kozlu işçilerinin ölümüne neden olan saldırıyı protesto yürüyüşünde “İşçiler hey! Köylüler Hey! Emekçiler Hey!” “Selam size!” diye çok bağırıldı. Yürüyüş çok ilgi çekti."